Hippo Hands stuurmoffen

Productbesprekingen

Hippo Hands Alcan in de sneeuw

Om in onze Nederlandse winters door te rijden, hoef je geen held meer te zijn. Maar bij langere ritten kan je ook bij temperaturen rond het vriespunt knap koude klauwen krijgen. Zelfs met handvatverwarming. De oplossing? Stuurmoffen. En dan meteen maar de crème de la crème, dit keer.

Waar de Hippo Hands hun naam aan te danken hebben, maakt een blik op de foto’s snel duidelijk. De Amerikanen hingen ook de rest van hun marketing aan die looks op: om bij te dragen aan hun zelfverklaarde warm hands revolution zijn de Hippo Hands afgewerkt met hun ‘geheid waterdichte Hippo Skin en geïsoleerd met een genereuze hoeveelheid Hippo Fat’, lees je op de site. Vrolijk verhaal, maar ook een verhaal dat niet ophoudt bij die hippovette knipoog. Geloof het of niet, maar als je binnenshuis je hand in zo’n stuurmof steekt, voel je ‘m bijna direct warmer worden.

Slaapzak
Het begon allemaal in de winter van 1970 op 1971, toen Craig Vetters handen onderweg zo koud werden dat hij besloot om zijn slaapzak met ducttape aan zijn stuur te plakken. Dat kon beter, wist Vetter, ontwerper van de fameuze Windjammer-kuipen en andere motoraccessoires. Niet veel later verschenen de eerste voorlopers van de huidige Hippo Hands op de markt.

Geen stuiver
Wat maakt deze moffen anders dan de rest? Dat is om te beginnen het materiaal en de afwerking, waar geen stuiver op bespaard is. Reflecterende vlakken aan de voor- en zijkant, het op synthetisch rubber aangebrachte oranje logo dat verwarring over links of rechts voorkomt, chic stiksel in diezelfde kleur aan de binnenkant van de moffen. Nee, dat ziet niemand. Maar het draagt wel bij aan het kwaliteitsgevoel.

Chic oranje stiksel en prima zicht op je knoppen (Hippo Hands Backcounty)

Open
Dat geldt ook voor de rest van het concept. Veel stuurmoffen kan je met een koordje om je pols sluiten, waarbij het altijd de vraag is A) wie dan het koordje bij je tweede hand dichttrekt en B) hoe je je hand weer in die mof krijgt als je je vizier even open- of dichtgedaan hebt. Hippo Hands laat die achterkant gewoon open: de kou komt tenslotte van voren.

Manchet
Alleen het topmodel, de 30 cm diepe Alcan, heeft een manchet die je onderarm vlak boven de pols omsluit. Maar losjes, zodat je je hand er even makkelijk in als uit beweegt. Jammer dat de klittenbandsluiting op die plek wat krap uitviel: de manchet zou op bepaalde motoren beter kunnen sluiten, zonder die bewegingsvrijheid te verminderen.

De Alcan zorgt met z'n halfopen manchet voor de beste isolatie.

Op je steppies
Met dat manchet is de Alcan nog net iets effectiever dan de twee kleinere modellen, de 25 cm diepe Rogue en de 23 cm diepe Backcountry. Die laatste twee zien er op lichtere motorfietsen wel een stuk beter uit dan de nogal uit de kluiten gewassen Alcans. De Rogue is vooral bedoeld voor lichtere, meer terreingerichte allroads en vergelijkbare modellen. De ondiepe Backcountry biedt je maximale bewegingsruimte, wat vooral fijn is als je ook regelmatig op je steppies staat: de naam van het model geeft het gebruiksdoel al aan. Beide modellen zijn ook aan de binnenkant met waterdicht materiaal afgewerkt: dan zijn ze na een offroadrit makkelijk af te spoelen. De Alcan heeft daar warmer aanvoelend fleece-achtig materiaal. Een vierde model, de Duc, werd speciaal gemaakt voor Ducati’s met in de handkappen verwerkte knipperlichten.

Oog voor detail
De Hippo Hands zijn nadrukkelijk bedoeld voor montage op motorfietsen met handbeschermers of handkappen. Dat zie je onder meer aan het klittenband waarmee je ze aan de zijkant van de beugel vast kunt zetten. Fijn oog voor detail: dat klittenband is in segmenten onderverdeeld zodat je het op maat kunt knippen zonder dat het gaat rafelen. Heb je geen handkappen, dan koop je al voor drie tientjes een op de meeste sturen te bevestigen set. Extra tip: de Rogue liet zich ook probleemloos op een handkaploze Honda Pan-European monteren. Enige probleem is dat de moffen een flink deel van het zicht in de op stuurhoogte geplaatste spiegels wegnemen.

De Rogue werkt prima op een handkaploze Pan-European, maar wel te koste van een deel van het zicht in je spiegels.

Fluitje
Het (de)monteren van de stuurmoffen is een fluitje van een cent, met de neopreen flappen om de spiegelvoet heen, de klittenbandsluiting bij de pols van de Alcan en de Rogue, en als dat nodig is het klittenband om de zijkant van de handbeschermers. Bij sommige motoren komen de meegeleverde, op maat te maken schuimblokken van pas, bijvoorbeeld om afstand tussen moffen en bedieningselementen te creëren.

Boekdelen
En het effect, tot slot? Toen de zending hier arriveerde waren de koudste dagen van de afgelopen winter al voorbij, maar we maakten een rit met afwisselend 50, 70 en 100 km/u bij een graad of 5. Links alleen een regenhandschoen, rechts dezelfde handschoen met een Hippo Hands-stuurmof, beide zonder handvatverwarming. Na twintig minuten was de rechterhand nog handwarm; de diepe kou in de linkerhand was tot twintig minuten na de rit nog voelbaar. Dat verschil spreekt boekdelen.

Zoeken
Met deze stuurmoffen kan je ook op koude dagen dus prima met je herfsthandschoenen op pad. Dat geeft je meer gevoel voor de bediening van gas, hendels en knoppen en je voelt directer wat je handvatverwarming doet dan met een stel winterhandschoenen. Enige nadeel van de twee grootste modellen: je moet goed weten waar je knoppen zitten, want daar wil je tijdens het rijden niet naar hoeven zoeken.

Niet niks
Goed nieuws is dat Hippo Hands vanaf november 2023 een Nederlandse distributeur heeft. Bij Nomad-Adv zijn ze te koop, met prijzen van € 145,- voor de Backcountry tot € 195,- voor de Alcan. Niet niks. Maar wat je ervoor terugkrijgt is dat ook niet. Verre van.

Tekst:
Hugo Pinksterboer
Beeld:
Hugo Pinksterboer
Eerder uitgegeven:
MAGazine 184